Kiedy męska potencja spada, zapalenie gruczołu krokowego może być nie tylko towarzyszącym objawem, ale także przyczyną.

Męska potencji nie traci się z dnia na dzień. To nie jest przełącznik, który można po prostu wyłączyć. Wszystko zaczyna się powoli: poranne pobudzenie słabnie, po seksie pojawia się uczucie ciężkości, zwykłe przeziębienie powoduje dyskomfort w okolicach intymnych, a w głowie pojawia się niepokojąca myśl: coś jest nie tak. Ale mężczyzna ją odpycha. Zrzuca winę na zmęczenie, stres, nerwy, wiek.

Mężczyźni nie lubią o tym mówić. Milczymy tak długo, jak to możliwe. Tymczasem próbujemy. Jeśli „zadziała”, odkładamy problem. A dopiero gdy niepowodzenie powtarza się — drugi, trzeci, piąty raz — zaczynamy szukać rozwiązania. I wtedy robi się skomplikowanie. Bo prawie zawsze jest ku temu powód: przewlekły stan zapalny prostaty. Po prostu zapalenie prostaty.

Prostatitis staje się coraz częstszą chorobą młodych mężczyzn. Według badań europejskich nawet 15% mężczyzn doświadcza objawów przynajmniej raz w życiu, a około 8% zmaga się z przewlekłą formą — CP/CPPS. A ilu w ogóle nie idzie do lekarza?

Najgorsze jest to, że wszystko zaczyna się bezboleśnie. Bez gorączki. Bez wyraźnego stanu zapalnego. Jakość życia powoli spada. Najpierw trudno wstać rano. Potem także po południu. W końcu brakuje już całkowicie sił. Partnerka czuje się zraniona, a on milczy, bo nie wie, co powiedzieć. Im bardziej oddala się od swojej partnerki, tym gorzej się czuje.

Po 30. roku życia częstotliwość występowania znacznie wzrasta, a po 50. roku życia dotyczy to już co siódmego–ósmego mężczyzny — i to tylko wśród diagnozowanych przypadków.

Choroby układu rozrodczego i moczowo-płciowego rzadko występują w izolacji. Nie chodzi tylko o sferę intymną. To złożona kaskada hormonalnych, naczyniowych i zapalnych procesów, które wpływają na niemal wszystkie kluczowe układy organizmu.

Najpierw cierpi układ krążenia. Zapalenie prostaty i zastój krwi w miednicy zwiększają ciśnienie, zwężają naczynia i przeciążają serce. Wtedy pojawiają się skoki ciśnienia, ryzyko zawału i bóle głowy.

Poziom cukru we krwi staje się niestabilny. W połączeniu z nadwagą i zaburzeniami hormonalnymi może rozwinąć się insulinooporność, a następnie cukrzyca typu 2. Często zauważa się to dopiero wtedy, gdy pojawiają się powikłania.

Stawy i mięśnie tracą stabilność. Spada produkcja testosteronu — hormonu odpowiedzialnego nie tylko za funkcje seksualne, ale również za regenerację tkanek. Pojawiają się stany zapalne stawów, ruch staje się bolesny, a ciało słabnie.

Waga rośnie nawet przy normalnym odżywianiu. Metabolizm zwalnia, a masa tłuszczowa — zwłaszcza w okolicy brzucha — zwiększa się. To nie tylko problem estetyczny; obciąża to wątrobę, serce i trzustkę.

Układ odpornościowy słabnie. Organizm zużywa zasoby na walkę z przewlekłym stanem zapalnym, przez co obrona w innych obszarach spada. Choroby pojawiają się częściej, a regeneracja trwa dłużej.

Stan psychiczny się pogarsza. Poziom testosteronu wpływa na nastrój i odporność na stres. Zamiast pewności siebie pojawia się drażliwość, apatia i poczucie bezradności. Ciało się zmienia, a wraz z tym znika poczucie kontroli nad sobą.

Czy odczuwałeś uczucie ciężkości w podbrzuszu lub ciągnięcie w pachwinie?

Może to być oznaka stanu zapalnego, nawet jeśli nie ma bólu. Prostata „reaguje” w taki właśnie sposób — poprzez uczucie ciągnięcia, ciężkości i wewnętrznego nacisku

Zapalona prostata staje się nadwrażliwa. Wszystko „rozpada się” szybciej, a organizm odbiera aktywność seksualną jako obciążenie.

Wszystko zaczyna się od lekkiego stanu zapalnego. Może on być spowodowany wychłodzeniem, infekcjami, brakiem ruchu, stresem lub zastojem. Powiększona prostata puchnie i uciska moczowody oraz naczynia krwionośne. Krążenie krwi w miednicy jest zaburzone. Powstają obrzęki, produkty przemiany materii gromadzą się, a mikrokrążenie ulega zakłóceniu. Im dłużej trwa ten stan, tym gorzej prostata radzi sobie ze swoimi funkcjami.

Nie produkuje już prawidłowego płynu, a jakość nasienia się pogarsza. Wydzielina staje się gęsta i utrudnia przepływ moczu. Obrzęk narasta, a w podbrzuszu pojawia się przewlekłe napięcie i uczucie ciężkości. Dochodzi do zaburzeń erekcji, ponieważ nerwy, naczynia i hormony przestają działać prawidłowo. Wszystko funkcjonuje, ale tylko sporadycznie – jak silnik pracujący bez oleju.

Bo w 70% przypadków zapalenie prostaty ma charakter przewlekły – bez gorączki, bólu i ostrych objawów. Mężczyzna po prostu traci radość z seksu. Znika ochota. Pojawia się drażliwość, osłabienie i utrata pewności siebie. Wszystko zrzuca się na codzienny stres i zły nastrój. Tymczasem stan zapalny już jest w organizmie. A jeśli się go nie leczy, powoduje kolejne szkody.

Mózg dostosowuje się do nowego stanu: „nie chcę”, „nie teraz”, „później”. Jednak za tym stoją procesy biochemiczne: zaburzenia hormonalne, zwężone naczynia krwionośne i niedobór składników odżywczych w tkankach. To nie psychologia. To fizjologia. A jej nie wolno ignorować.

Bo to nie leczenie, tylko zastępstwo. Viagra działa jak kula — poprawia przepływ krwi, daje chwilowy efekt, ale nie usuwa przyczyny. Gdy stan zapalny trwa, skuteczność maleje. A w końcu przestaje działać, ponieważ organizm nie reaguje na bodźce, jeśli cały system jest uszkodzony.

Co więcej, takie leki obciążają układ krążenia. Ciśnienie rośnie. Puls przyspiesza. Pojawiają się bóle głowy. Ryzyko powikłań sercowo-naczyniowych wzrasta. Mężczyzna czuje się gorzej. A efekt jest krótkotrwały.

Prawdziwe zdrowienie obejmuje:

• usunięcie przyczyny,
• przywrócenie zdolności regeneracyjnych tkanek,
• zmniejszenie stanu zapalnego,
• wsparcie równowagi hormonalnej,
• poprawę mikrokrążenia,
• oraz przywrócenie wrażliwości.

Dopiero wtedy wracają: ochota, pewność siebie i sprawność.

Czego naprawdę potrzebuje mężczyzna z zapaleniem prostaty?
Mężczyzna potrzebuje nie pobudzenia seksualnego, lecz regeneracji. Nie musi zmuszać organizmu do działania – musi dać mu możliwość odnowy.
To oznacza:

• delikatne zmniejszenie stanu zapalnego, bez obciążania organizmu,
• poprawę krążenia krwi w miednicy,
• zmniejszenie obrzęku prostaty i przywrócenie prawidłowej produkcji wydzieliny,
• wsparcie produkcji testosteronu,
• przywrócenie wrażliwości i pewności siebie.